Tjah wat zal ik zeggen.. Lichamelijk ben ik oke.. nou ja redelijk oke maar geestelijk heb ik best een klap gekregen van heel de operatie en de nasleep ervan.
we zijn nu bijna 3 jaar verder.
Ik ben nog best vaak moe (al toon ik dit lang niet altijd)
Onder controle sta ik niet meer.. ik ben weer aan gaan komen en daardoor durfde ik op een gegeven moment niet meer naar Dr.Thomee.
Heel dom misschien maar goed dat is de keus die ik destijds gemaakt heb en die kan ik niet meer terug draaien.

De ontwikkelingen op het gebied van gewichtsbeperkende operaties (WLS = Weight Loss Surgery) zijn knetter snel gegaan in die 3 jaar.
Het is bewezen dat een maagverkleining (Gastric Sleeve) zoals ik die heb helemaal niet zo effectief blijkt te zijn voor vrouwen. (wel voor mannen)
Tegenwoordig word er bij vrouwen veelal gekozen voor een GBP (Gastric ByPas)

Ook ik heb besloten om me weer te laten opereren. Tenminste.. ik heb weer een afspraak gemaakt bij de bariatrische kliniek in Hengelo.
(Tegenwoordig zit er ook zon kliniek in Hengelo en hoef ik dus niet meer zo ver van huis. Ik kan zelfs in Almelo geopereerd worden)

20 September is de grote dag!! Ben best nerveus en bang terwijl het alleen nog maar een gesprek gaat zijn.
Ik neem mn vriendin Angelina mee (ze heeft ook een gewichtsbeperkende opereatie gehad een (DS) duodenal switch operatie ) dus ik sta er ook deze keer niet alleen voor. Mijn moeder durft het niet aan, ze is zoooooo bang dat ik me weer laat opereren dat ze dus ook niet achter mijn beslissing staat. (Ik snap je heel goed hoor mama ik ben ook bang!!)

Maar ik moet dit doen!!
IK wil niet meer dik zijn!!
Ik weet nu wat het is om slanker te zijn en ik denk dat ik nog slanker kan zijn dan dit en ik wil er uit halen wat er in zit.

Mijn vriend vind het niet echt nodig dat ik dit doe maar als ik het wil staat hij achter me. Dit is ook wel nodig omdat ik veel van hem zal vragen als ik geopereerd ben (Qua verzorging van mezelf en mn kleine mannetje.)
ik heb er alle respect voor dat hij me vrij laat in mn besluit en dat hij me wil steunen ondanks dat hij het niet nodig vind (zijn woorden zijn "Ik vind haar zo al mooi genoeg")

Maar goed na 20 september hier meer over.

De rechtzaak tegen "De slager" heb ik achter de rug. Goddank! Na 3 jaar vechten is het eindelijk voorbij.
Zoals al verwacht was wil het ziekenhuis (Emmen) geen enkele verantwoording nemen voor wat "De slager" gedaan heeft. Maar goed ik weet wel beter en met mij nog meer mensen. Ik heb mijn zegje kunnen doen en het resultaat is dat hij niet meer in Nederland mag opereren als chirurg.

Tot snel
Groetjes Conny