Ieuwwww het was zo ver!!
Vandaag maar voor de leeuwen gesprongen en eindelijk mn bloed laten tappen!!
Pff wat heb ik een hekel aan die naalden!!
Je zou denken dat ik het nu wel een keer gewend zou zijn na al die jaren maar nee hoor!!
Ik heb het geluk geboren te zijn met de aderen van mn moeder (Flinterdun en taai) dus het was weer prikken rollen prikken rollen en nog maar eens de andere arm proberen! (Vanacht in mn slaap dan)
De werkelijkheid viel natuurlijk weer heeeeeel erg mee en had ik een hele fijne prikzuster die precies wist waar ze prikken moest! In 1 steekje (die ik natuurlijk niet voelde) was het raak en konden de buisjes gevuld worden (5 a 6 stuks wel te verstaan!!)

Maar goed we hebben het weer overleef en zijn weer een mooie blauwe plek rijker

Liefs Conny